Het is vrijdag. De dagen gaan vlug voorbij en zo ook de weken en maanden. Volgende week is de laatste week van Augustus en dan is het September. Deze week is er eigenlijk niet veel gebeurd. Je weet wel, de gewonen dingen. Opstaan, ontbijten, naar het werk, naar huis, eten , met mijn dochter spelen en praten met mijn echtgenoot en slapen.
Eergisteren, het was rond 18u en we hadden net onze maaltijd binnen. Gewoonlijk, omdat ik dicht bij de deur van het balkon zit, sta ik op en kijk naar buiten. Meestal rond die tijd is het al donker en is er veel verkeer. Langs de weg stonden twee bussen geparkeerd dus al het verkeer moest op 1 rijvak rijden, waar er anders twee zijn. Ik zie een witte auto in volle vaart aankomen rijden en ik zie een blauwe BMW auto voor hem stoppen. Ik dacht nog, hij rijd te snel. En net als ik dacht....rijd de witte auto tegen de BMW achterop. De BMW zet zich tussen de twee bussen maar de witte auto blijft naast de bus staan met zijn vier pinkers op. Nu zijn beide rijvakken geblokkeerd. Nu moeten auto’s rond de witte auto en daarbij rijden ze dan op het tegenovergestelde rijvak. Gelukkig zijn er geen meerdere ongelukken daardoor voortgekomen.
’s Avonds gingen we wat vroeger dan gewoonlijk naar bed, maar Saartje was er niet mee eens. Ze was op en neer aan het springen en onder de matras aan het kruipen en tegelijkertijd was ze nolly,nolly, nolly aan het roepen. Nolly is onze nanny/werkster. Sarah is verzot op haar en telkens als ze naar huis gaat huilt ze tranen met tuiten.
Gisterenmorgen reed ik zoals gewoonlijk naar mijn werk. Alhoewel, het lijkt of de taxi’s op mij gemunt hadden. Eerst kwam ik aan gereden en net toen ik aan de verkeerslichten kwam sprongen ze op groen. En dan komt een taxi van links en rijd gewoon door het rood licht alsof het niets was. Enfin, ik heb eens goed getoeterd. Ik ben nog maar een paar 100 meter verder of er komt weer een andere taxi aan en rijd denk ik met 50km/u door de bocht. Maar gelukkig ben ik zonder kleerscheuren aangekomen op het werk.
Vandaag was het al niet beter , alhoewel het niet direct de taxi’s waren, maar toch indirect de oorzaak waren. Dus ik reed rustig naar mijn werk, totdat ik in mijn achteruitkijk spiegel een auto in volle vaart zie aan komen. Hij passeert mij, maar op zijn laan staan wat verder taxi’s geparkeerd om mensen uit te laten. Ik zag het al aankomen dat hij in mijn laan zou zwenken...en ja hoor daar ging ie en zonder zijn pinkers aan te zetten. Maar omdat ik het al zag aankomen had ik al vaart gemindert. Voor mijn veiligheid en voor alle andere weggebruikers.
Ik heb zonet mijn echtgenoot gesproken. Sarah heeft tot kwart na negen geslapen. Toen ze wakker werd, het eerst wat ze riep was: mommy , mommy.....lief he. Anders zegt ze altijd daddy als ze wakker wordt. Maar nu was het eens mammie.
Het is weer tijd om een eind aan te breien, het is vrijdag dus...ik wens jullie allemaal een fijne vrijdag en een goed weekend. Cheers.
Eergisteren, het was rond 18u en we hadden net onze maaltijd binnen. Gewoonlijk, omdat ik dicht bij de deur van het balkon zit, sta ik op en kijk naar buiten. Meestal rond die tijd is het al donker en is er veel verkeer. Langs de weg stonden twee bussen geparkeerd dus al het verkeer moest op 1 rijvak rijden, waar er anders twee zijn. Ik zie een witte auto in volle vaart aankomen rijden en ik zie een blauwe BMW auto voor hem stoppen. Ik dacht nog, hij rijd te snel. En net als ik dacht....rijd de witte auto tegen de BMW achterop. De BMW zet zich tussen de twee bussen maar de witte auto blijft naast de bus staan met zijn vier pinkers op. Nu zijn beide rijvakken geblokkeerd. Nu moeten auto’s rond de witte auto en daarbij rijden ze dan op het tegenovergestelde rijvak. Gelukkig zijn er geen meerdere ongelukken daardoor voortgekomen.
’s Avonds gingen we wat vroeger dan gewoonlijk naar bed, maar Saartje was er niet mee eens. Ze was op en neer aan het springen en onder de matras aan het kruipen en tegelijkertijd was ze nolly,nolly, nolly aan het roepen. Nolly is onze nanny/werkster. Sarah is verzot op haar en telkens als ze naar huis gaat huilt ze tranen met tuiten.
Gisterenmorgen reed ik zoals gewoonlijk naar mijn werk. Alhoewel, het lijkt of de taxi’s op mij gemunt hadden. Eerst kwam ik aan gereden en net toen ik aan de verkeerslichten kwam sprongen ze op groen. En dan komt een taxi van links en rijd gewoon door het rood licht alsof het niets was. Enfin, ik heb eens goed getoeterd. Ik ben nog maar een paar 100 meter verder of er komt weer een andere taxi aan en rijd denk ik met 50km/u door de bocht. Maar gelukkig ben ik zonder kleerscheuren aangekomen op het werk.
Vandaag was het al niet beter , alhoewel het niet direct de taxi’s waren, maar toch indirect de oorzaak waren. Dus ik reed rustig naar mijn werk, totdat ik in mijn achteruitkijk spiegel een auto in volle vaart zie aan komen. Hij passeert mij, maar op zijn laan staan wat verder taxi’s geparkeerd om mensen uit te laten. Ik zag het al aankomen dat hij in mijn laan zou zwenken...en ja hoor daar ging ie en zonder zijn pinkers aan te zetten. Maar omdat ik het al zag aankomen had ik al vaart gemindert. Voor mijn veiligheid en voor alle andere weggebruikers.
Ik heb zonet mijn echtgenoot gesproken. Sarah heeft tot kwart na negen geslapen. Toen ze wakker werd, het eerst wat ze riep was: mommy , mommy.....lief he. Anders zegt ze altijd daddy als ze wakker wordt. Maar nu was het eens mammie.
Het is weer tijd om een eind aan te breien, het is vrijdag dus...ik wens jullie allemaal een fijne vrijdag en een goed weekend. Cheers.
No comments:
Post a Comment