Sunday 11 December 2011

Een vermoeiend weekend


Het is zaterdag en het weer is grijs , koud en nat. Brrrrr. Aangezien de kinderen een hele week bijna binnen hebben gezeten , besluiten we om in de namiddag naar Sandton City te gaan. Met de kerstdagen hebben ze voor de kinderen een Smurfendorp neergezet. Ook is het nieuwe gedeelte van Sandton City weer open voor publiek. Het is heel mooi uitgevoerd, chic...


Het is ontzettend druk en eindelijk komen we aan bij het Smurfendorp. Thanda en Nolwazi gaan een wandeling doen door Sandton want het is te druk om met de buggy door al dat volk te gaan. Ik blijf met Sarah achter. De show met de Smurfen zijn net begonnen. Omdat er zoveel volk is zet ik Sarah op mijn schouders zodat ze toch iets kan zien wat er gebeurd. Ze vind het geweldig.

Na de show zijn er veel attracties waar Sarah zich kan uitleven. Schuifaf's, een hoekje om te kleuren, een springkasteel en zelfs een kleine carousel voor de kinderen. Sarah heeft er van genoten. Na een tijdje kwamen mijn man en Nolwazi terug en heb ik even Sarah en Nolwazi op de foto gezet met de Smurfen. Voordat we weer naar huis gaan krijgt Saartje nog 5 Smurfen pins en we nemen ook nog een Smurfen tekening mee om in te kleuren.

Smile ....


Saartje ziet vlinder                       Lach Nolwazike                       Rij, rij , rij Saartje

Johannesburg Zoo: Het weer lijkt meer uitnodigend dus besluiten we om vandaag naar de Zoo te gaan met de kinderen. Sarah is helemaal opgewonden... We nemen een picknick mee : kip, brood,drinken,kopjes,servietten, bananen en snoep. We zijn klaar om te vertrekken. Ik hoop dat het niet gaat regenen want het is half bewolkt en hier en daar zijn wat grijze wolken te vinden.

Aangekomen gaan we eerst naar de Gorilla's, dan de aapjes en de slangen en het was al middag dus besluiten we om eerst de picknicken voordat we weer onze ronde maken door de zoo. Nolwazi lust ook wel wat kip en ze smikkelt het lekker allemaal op wat ik haar voorleg. Na het eten gaat Saartje even rond met Nowazi in de buggy, ze heeft moeite om te buggy te sturen omdat het in gras is. En maar zwaaien naar ons en ze zegt: baie mama en papa..hihihi ..dat is zo lief.

We gaan eindelijk verder, we gaan langs vogels, meerkatten,apen,herten, giraffen, olifanten , paardjes en zwijntjes om uiteindelijk te belanden bij de leeuwen en krokodillen. Ze gilt als ze de krokodillen ziet en zegt: whaaaa monster.....

Op weg naar de uitgang besluiten we dat Saartje op nog 1 van de attracties kan zitten, maar helaas....ze zit er nog maar eventjes in of het begint pijpestelen te regenen. Vlug word de attractie stil gezet en iemand die de attractie bedient haalt Sarah eruit en ik til haar over het hek, vlug naar een droger stukje. Spijtig dat het zo is afgelopen maar Sarah en Nolwazi hebben toch plezier gehad. Gedurende de nacht wordt Saartje wakker en weent...ze was bang want er zat een grote aap in de living...ik zei dat er niets was. Ik heb haar een lichtje gegeven en ze is dan weer in slaap gevallen...slaap zacht Saartje

Friday 9 December 2011

Wednesday 23 November 2011

Sarah's verjaardagsfeestje

Het is een hele tijd geleden dat ik nog iets geschreven heb op deze blog, mede omdat het nu zeer druk is geworden sinds Nolwazi's geboorte. Maar om toch up to date te blijven en in de toekomst zal ik weer regelmatiger een update schrijven. Hier nu even een korte overzicht van Sarah's 1ste verjaardagsfeestje ter gelegenheid van haar 4de verjaardag.

Ik beschrijf eerst het kleine verjaardagsfeestje binnen familiekringen op 10 Oktober, haar eigenlijke verjaardagsdatum. En omdat mijn man examens had hebben we het groter feestje verschoven naar 13 november en is ook de verjaardag van mijn broer.

Op 10 Oktober hebben een klein verjaardagsfeestje gehouden voor Saartje en ze had heel wat pret en lekker taart en cadeautjes.
Ik had al wat dingen gekocht voor het verjaardagsfeestje, zoals hoedjes e.d.Daarna heb ik ook Sarah's verjaardagsinvitatie gemaakt en rond gestuurd. Op woensdag ging ik de feest platters bestellen en op vrijdag de Barbie verjaardagstaart en snoepjes voor de kinderen. Op zondag ging ik met Precious (onze nieuwe nanny) en Sarah naar Brightwater Pick 'n Pay om alles op te halen. Daar aan gekomen ga ik eerst de taart ophalen...wat blijkt...ze hebben mijn order die ik op vrijdag heb gedaan,kwijt gespeeld. Nu moet ik 20 minuten wachten terwijl ze de nieuwe taart maken. Dus ik ga eerst de platters halen, terug gekomen moet ik nog eens 10 minuten wachten tot het klaar is. Door deze achterstand kwamen we wat laat op het feestje zelf. De eigenaars dachten al dat we niet zouden komen.


Maar het feestje is perfect gelopen, zelfs dreigende onweerswolken en een paar druppels konden de pret niet bederven. Saartje en Nolwazi hebben er van genoten...zo erg dat Saartje zelfs niet veel gegeten heeft.Zie de feestelijkheden hieronder:



Tuesday 23 August 2011

Nolwazi

Hierbij een gedicht van mijn moeder: Myriam Hadermann over mijn dochter Nolwazi:


Nolwazike jij guitig meisje

Je brengt rust en vrede voor je mamma en pappa

En voor grote zus

Met je donkere kijkers en lange wimpers

En je luchtige krulletjes en snoezige wangetjes

Ben je een mooie poppemie

Je bent het zonneke in huis

Maar je bent ook een twinkelend sterretje aan de hemel

Je mooie naam nolwazi dat betekend moeder der wijsheid

Steel je alle harten

Zeker van oma en opa

Nolwazi dat je een lieve mooie vrouw word en vooral gelukkig

Dat wenst oma je van harte samen met je zus sarah

Oma kusjes

Sunday 27 March 2011

Verjaardagen

Op 15 maart 2011 verjaarde mijn echtgenoot. Aangezien ik op het werk was en hij naar school hebben we de verjaardag pas om 6 uur ’s avonds kunnen vieren. Zie de foto’s hieronder.

Sarah was uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje bij Leigh-Anne op 26 maart. Leigh-Anne werd 6 en heeft vroeger bij ons in het complex gewoond. Nu zijn ze verhuisd naar een huis met zwembad, en dus gingen we daar naartoe. Sarah heeft zich lekker kunnen amuseren, zowel uit als in het zwembad. Hieronder het bewijs......

Monday 28 February 2011

Een woelig weekend

Het is een woelig weekend geweest, te beginnen met Zaterdag morgen. Ik ben met Sarah naar Brightwater geweest en het Carreira Center voor boodschappen. Vooral gewone boodschappen en ook boodschappen voor de braai op Zondag. In Brightwater zijn we gaan winkelen in de Pick ’n Pay en daar hebben ze winkelwagentjes op kinderhoogte. Ik was blij dat ik daar weer uit was want ik heb meer achter Sarah aangelopen dan wat anders. Constant moest ik zeggen dat ze moest opletten waar ze ging, dat ze van alles moest afblijven want ze gooide vanalles in haar karretje en ze had het nog eens gepresteerd om haar karretje drie keer om te gooien. Dus met veel gepuf ben ik dan thuis geraakt. Daarna kost het me nog vijf tripjes op en af om alle boodschappen in huis te krijgen. Onze nanny zet alles in te kast omdat ik veel te uitgeput ben.

In de namiddag is er verjaardagsfeestje van mensen die in ons complex wonen, hun dochter is 1 jaar geworden. We waren uitgenodigd. Ze waren bezig om alles op te zetten en het springkasteel op te blazen. Uiteindelijk hebben we hun geholpen met een verlengdraad en onze terras stoelen voor het feestje. Intussen is onze naaste buur verhuisd op vrijdag en kregen we nieuwe buren op Zaterdag. Sarah en ik hebben vluchtig kennis gemaakt. Het zijn twee vrouwen bij elkaar, vriendinnen.




Er was redelijk wat volk en Sarah heeft er van genoten. Nolwazi sliep op dat moment maar voordat het feestje over was is ze wakker geworden. En ben ik met haar naar het feestje geweest en iedereen zei....ahhhhh hoe schattig. Sandy was er ook met de kinderen en Sarah was blij. Iedereen kreeg een snoepzakje en natuurlijk wou Sarah het meteen openen maar ik zei: daar liggen ook snoepjes...dit is voor strakjes thuis.

Voordat het feestje helemaal over was ging Sarah plots richting poort en omdat deze stuk was stond deze open. Dus ren ik achter haar aan en zij ook rennen en daarbij heb ik mijn rug zeer gedaan. Maar het is een zeer leuke dag geweest. ’s Avonds had ik zoveel pijn in mijn rug dat ik vroeg ben gaan slapen. Sarah is ook vroeg gaan slapen omdat ze haar middagslaapje had gemist.

Zondag begint goed met lekkere croissants voor ontbijt. Sarah verrast me door haar helft van de croissant helemaal op te eten, natuurlijk met veel boter. Vandaag is het braai en het weer lijkt aan onze kant te staan. Onze braai is uitgebreid met een paar neven van mijn echtgenoot. Alles wordt in gereedheid gebracht voor de komst. De afgesproken tijd was 12 uur maar ze waren hier pas tegen twee uur. Is echt afrikaanse ingesteldheid en zeker als ze met de taxi moeten komen dan weet je niet of zeje op tijd zullen komen of niet. Maar uiteindelijk zijn ze dan toch bij ons geraakt. Pas laat is de braai gestart en we hebben ook laat gegeten. Terwijl wij een braai hadden, hadden onze nieuwe buren ook een feestje georganiseerd om hun nieuwe woonst in te wijden. Al met al was het een geslaagde familie braai en ben ik volledig uitgeput gaan slapen. Sarah is langs mij komen slapen en papa heeft haar daarna in haar eigen bed gelegd. Het was een geslaagd Afrikaans weekend.


Tuesday 4 January 2011

De geboorte van Nolwazi

2011, het nieuwe jaar is begonnen. Even een terugblik op 2010, vooral op 15 december. Maar we zullen beginnen vanaf de aankomst van mijn ouders op 14 november 200, een maandje voordat ik ga bevallen. Voor Sarah was het weer een aanpassing om oma en opa hier te hebben. Het is een hele verhuis om iederen te slapen te leggen. Daarna begint het grote wachten op de baby. En elke dag word zwaarder en zo gaat er een maand voorbij totdat ik op 14 december mijn consultatie heb bij mijn gyneacoloog. Ik ben nu 39 weken en 6 dagen zwanger.

Bij controle blijkt dat ik een hoge bloeddruk heb. Mijn dokter stelt voor om morgen weer op te meten. 15 december 2010, onze huwelijksverjaardag vandaag....niet dat we daar aan denken of denken aan feest vieren. Bij de gyneacoloog wordt weer mijn bloeddruk gemeten en..het is nog steeds aan de hoge kant, maar niet zo hoog als vorige dag. Om voorzichtig te zijn sturen ze mij naar het labatorium of bloed af te nemen. Normaal duurt het een dag of twee om het resultaat te weten maar nu is het een noodsituatie. Daarna word ik aan de machine gekoppeld om te weten hoe de baby reageert als ik een contractie heb. De prognose is niet goed, telkens als ik een contratie heb gaat de hartslag van de baby naar beneden. Blijkt dat ik pre-eclampsie aan het ontwikkelen ben.

Nu gaat alles in stroomversnelling. Ik ga met mijn echtgenoot naar het ziekenhuis om mijzelf te laten opnemen. De dokter had eerst aangegeven dat hij pas rond de middag kan komen om de keizersnede uit te voeren. Maar toen ik opgenomen werd ging alles heel snel. De verpleegsters werkten snel, ik kreeg zuurstof toegediend voor de baby. Mijn echtgenoot gaat zeer snel naar huis om de camera en mijn kleren en voor de baby ook te halen, want hier hadden we niet op gerekend.


Als hij weg is word ik naar de operatietafel gerold. Natuurlijk was ik bezorgd dat mijn eega niet op tijd zo komen en dat geschiedenis zich zou herhalen. Mijn vader was te laat bij mijn geboorte. Maar hij was op tijd om de keizersnede en geboorte van Nolwazi vast te leggen. Opeens hoor ik het geschreeuw van Nolwazi, onze tweede dochter is geboren. Ze weegt 2.94 kg en is 46cm groot. Ze leggen haar op mijn borstkas en een heel ander gezichtje met mooie oogjes staart naar mij. Het herstel in het ziekenhuis ging snel en bij deze geboorte had ik ook meer bezoekers in het ziekenhuis. De eerste bezoekers waren mijn ouders en mijn eerste dochter Sarah. Is het niet fantastisch dat ze is geboren op onze huwelijksverjaardag. Een groot voordeel is wel dat we zo onze datum niet kunnen vergeten omdat het dan samenvalt met de verjaardag van Nolwazi.

We zijn nu enkele weken verder en Nolwazi groeit als kool. Ze is een heel lieve baby, ze slaapt veel en ze weent maar als ze eten nodig heeft. Voor de rest is ze zeer stillekes. Ze slaapt zelfs door de nacht heen, van 23 uur tot en met 5 - 6 uur in de morgen. Voor de rest gaat alles goed in huize Tshuma-Swenne. Sarah kust af en toe haar zusje en wilt haar in haar armen houden. Qus jaloezie valt het heel erg mee, ze wil vooral helpen. Ik ben nog langzaam herstellen en kan nog niet lang staan of zitten op een stoel. Maar ik word wel met elke dag beter. Hieronder nog wat foto's van Nolwazi, ons tweede dochter