Wednesday 2 December 2009

Vakantie!!!!

Vakantie loert om de hoek en morgen kan ik het bij zijn kladden vatten. De laatste blog voordat ik op vakantie ga. Mijn ouders en mijn broer komen op vakantie hier in Zuid-Afrika.

Gisterenavond hadden we storm, en het was geen storm in een glas. Hevige storm met hagel en regen, zelfs Saartje had er schrik van. Maar dicht bij mama en papa was het veilig. Vanochtend vroeg kon ik de schade zelf opmeten na de storm van vannacht. Overal lagen bladeren en takken op de grond, er was zelfs mist. Op weg naar het werk waren overal bladeren en zand op de weg. Ik vroeg me af waar het zand vandaan kwam. Enfin, ik ben zonder brokken op het werk gekomen. Als ik IBM binnen rijd lagen ook op de weg naar de parking vele bladeren op de grond. Even een detour: we hebben hier bij IBM onze vaste klanten en daarbij is ook een eenden paar. Ze hebben nu zeven jonge eendjes rondlopen, maar ze zijn toch al flink gegroeid. Dus om weer op het verhaal te komen, als ik naar de parking rijd zie ik die jonge eendjes midden op de weg op de blaadjes zitten. Misschien dachten ze dat het gras was. Ik ben gestopt en heb eens goed getoeterd en ze zijn dan opgestaan en naar de kant van de weg gegaan, achter moederkloek aan. Heel schattig om te zien.

We zijn nu druk bezig ons huisje op te schonen voor onze gasten. De laatste gordijnen ophangen, de bedden opmaken, de vloeren dweilen.....enz...enz. Zaterdag nog wat boodschappen doen want er is niet veel meer in de ijskast. En dan zondag arriveren ze en gaan we lekker uit eten.


Hierbij wens ik iedereen die nog in België zit en dit leest een fijne kerst en een gelukkig 2010. Dat alle dromen mogen uitkomen. Over and out.

Thursday 5 November 2009

Verhuis van Houghton naar Ferndale

Het is weer een tijdje geleden dat ik een update gedaan heb op mijn Jozi Blog. Vorige week donderdag was het zover. We hadden onze sleutels gekregen van ons nieuw huisje en besloten om donderdag te verhuizen zodat mijn echtgenoot daarna nog tijd had om te studeren voor zijn examen. Aangezien ik pas vrijdag vrij had genomen voor de verhuis was ik nog op het werk terwijl de verhuis in volle gang was.


Toen ik thuis kwam stond alles buiten geparkeerd en moesten we alleen nog wachten op de verhuiswagen. Vlug haal ik mijn fototoestel boven en maak nog even aandenk foto’s van Sandton. Mijn echtgenoot gaat de verhuiswagen halen zodat ze niet moeten zoeken waar we wonen. Sarah is niet thuis maar al in ons ander huisje met haar nanny Nolly om alles klaar te maken voor de verhuis. Terwijl we wachten begint de lucht donker te worden en omdat de helft buiten staat zonder onderdak bid ik dat het niet gaat regenen. Eindelijk de verhuiswagen is daar. Het begint een beetje te drizzelen maar ik blijf bidden: niet regenen, niet regenen. En blijkbaar hebben ze me daarboven gehoord want het stopt weer met regenen. Alles wordt in de verhuiswagen geladen en op het einde worden er een paar dingen terug gedragen zoals de spiegel en de glazen tuintafel omdat deze er niet meer bij konden. Dus deze blijven achter.


We vertrekken in een drie caravan stoet. Mijn echtgenoot aan kop met de mannen die hielpen in de auto. Dan de verhuiswagen en dan ik sluit het staartje en heb langs me de dochter van Nolly bij me die op Sarah zal passen terwijl we alles weer gaan uitladen. Het was een geluk dat de verhuiswagen goed zichtbaar was want tijdens de rit naar Ferndale kwamen veel auto’s tussen mij en de verhuiswagen in rijden. Gelukkig zijn we allemaal veilig en in 1 stuk gearriveerd op plaats van bestemming.


De lucht is inmiddels opgeklaard en het uitladen kan beginnen. Terwijl we alles uitladen en binnen brengen kwam er een indisch koppel buiten met hun zoontje op de eerste verdieping, daar zijn flats. Ze hebben zich lekker comfortabel gemaakt door kussen op het muurtje te leggen en te kijken hoe wij alles naar binnen dragen en natuurlijk om te zien wat we allemaal hadden. We hebben niet eens een hallo gekregen ze staarden gewoon naar ons. Nadat de ijskast binnen is vertrekken de mensen van de verhuis en blijven we achter met Nolly en haar dochter. Haar dochter gaat beneden met Sarah in het tuintje spelen terwijl de rest alles in goede banen gaat leiden.


We hebben heel hard gewerkt om alles min of meer op zijn plaats te zetten, het was tien uur ‘s avonds toen Nolly en haar dochter eindelijk vertrokken nadat we ze een maaltijd hadden aangeboden voor het harde werk. Ook de volgende dag waren Nolly en haar dochter daar maar bleven ze niet meer zo lang. Alles is min of meer op zijn plaats en kunnen we even uitblazen. Op dat moment krijg ik krampen en kan niet meer werken. Naderhand had ik een of ander darm bacterie die me drie dagen thuis opleverde.


Sarah is nog niet gestetteld want ze is constant aan het jengelen en aan het wenen. Maar nu begint het toch te komen want ze was gisteren gelukkig.


Zondag ben ik even gaan rijden met mijn echtgenoot om mij de route naar IBM te wijzen en terug. Ik heb deze twee keer gereden en toen kon ik het met mijn ogen dicht rijden. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan, hihi. We zijn nu een week verder en alles begint op zijn plaats te komen. DSTV is weer aangesloten, het enigste waar we nog op moeten wachten is de telfoon connectie, Dat zal waarschijnlijk een week of twee duren.


Gedurende deze week hebben we nog niet echt mooi weer gehad maar gisteren kwam de zon toch even door en ben ik met Sarah even door het complex gewandeld en foto’s gemaakt voor het thuisfront. Sarah vond het heerlijk en er waren afgevallen bloemen van de bomen gevallen en ze was me constant bloemetjes aan het geven. Ze begint zich nu echt thuis te voelen. Mijn echtgenoot en ik beginnen ook stilaan zich thuis te voelen maar ik weet dat het nog een weekje zal duren voordat we allemaal echt zijn ingeburgerd.

Hier wat foto's van ons nieuw huisje en omgeving:






Friday 16 October 2009

Monday 12 October 2009

Happy Birthday Sarah ( 2 jaar)

Er is veel gebeurd sinds de laatste update. Ik zal ze maar volgens chronologische volgorde opschrijven.

Twee weken geleden op een donderdag reed ik naar huis. Zoals altijd neem ik een kortere weg en draai links de straat in dat weer uit komt op een drukke weg. Die moet ik dan weer oversteken om thuis te komen. Dus zodra ik deze straat inrijd zie ik politie. Er is een groot accident gebeurt waar vier auto’s zijn betrokken. Omdat het te gevaarlijk was om voorbij te komen ben ik omgedraaid en heb de andere weg genomen. Vorige week ging ik naar het werk en neem zoals altijd dezelfde weg. Bij Melrose place zie ik dat iemand een verkeerslicht heeft omvergereden.

In dezelfde week waren Sizo, Thanda, Sarah en ik een film aan het kijken op de televisie als ineens het licht uitvalt en we in de pikkedonker zitten. Maar het waren maar een paar seconden en toen ging het licht weer aan. Niet lang daarna gebeurde hetzelfde maar langer. Natuurlijk zochten we naar kaarsen om aan te steken. Sarah was in haar nopjes natuurlijk met al die commotie. Maar net als we alle kaarsen hebben doen branden gaat het licht weer aan.

Vrijdag de 9de zijn we KFC gaan halen omdat we niet veel meer in huis hadden om mee te koken. Natuurlijk voor Sarah was het een kindermaaltijd met kippeballetjes en een fruitsapje. Zaterdag zijn we voor haar verjaardag, dat eigenlijk op zondag is, maar omdat de speeltuin alleen open is op zaterdag zijn we zaterdag geweest. Eerst hebben we een afspraak om een huis te gaan bekijken. We vinden het prachtig en zeggen meteen toe dat we het nemen. Maar eerst moeten ze ons screenen om te zien of we goede huurders zijn geweest.

Daarna gingen we naar huis want intussen was Saartje in slaap gevalllen. Na haar slaapje zijn we naar de indoor speeltuin geweest. Er is daar een ballenbad en toen ik haar er in zette was ze er bang voor. Er lagen ook ballen rond en natuurlijk ging ze meteen op af en zegt bal ( op zijn engels). In deze indoor speeltuin is er ook staff die zich met de kinderen bezig houdt en zien dat alles veilig verloopt zowel voor de kleintjes als voor de iets grotere kinderen. Sarah heeft het naar haar zin en maakt zelfs een vriendje. Ze vind het ook leuk om op de trampoline te kruipen en te springen. Er zijn ook loop fiestjes maar ze had het nog niet door dat ze haar voetjes moest gebruiken om voorruit te komen. Hieronder wat fotookes van haar speelplezier.


Sarah maakt een vriendje.


Papa met Saartje aan de rol.

Na twee uur rondrennen is ze eindelijk moe en gaan we naar huis. Het is fijn dat er tafeltjes zijn waar wij konden zitten en zo Saartje in het oog konden houden. Op een bepaald moment kwam er een japans stel met hun kinderen binnen en voor ik het weet zit Sarah op de schoot van die mevrouw en ze voelde zich heel comfortabel. Gekke Sarah...ben ze meteen gaan halen.

Zondag worden we wakker en zingen we:

Happy Birthday to you, Happy Birthday to you
Happy Birthday dear Sarah…
Happy Birthday to you, hip hip hoeraaaaaa!!!!

Natuurlijk ze moest lachen en was in haar noppjes. Later blaas ik wat ballonnen voor haar op want ze vind het heel leuk om mee te spelen. Daarna gaan we naar de pick ‘n pay om wat boodschappen te doen. Ik koop samoosas als appetizer en als hoofdschotel , lasagna. Dan nog een lekker kokostaart voor Saartje en ballonen om op te blazen en natuurlijk een kaarsje met twee erop. Thuis gekomen stellen we de camera op en Thanda filmt mij als ik buitenkom uit de keuken met de taart en met het kaarsje dat twee zegt erop. En ik zing er ook nog bij, en Sarah's gezicht klaart helemaal op. Na kaarsje te hebben uitgeblazen geef ik Sarah een stukje taart. Na de taart valt ze in slaap en leggen we haar op ons groot bed. 's Avonds hebben we nog gespeeld met Sarah en met haar ballonen, wel zes tegelijk. Het was een geslaagde dag.

Monday 28 September 2009

Uit het leven gegrepen

Hier zijn wat kleine aknedotes uit het leven in Johannesburg:

Onze Nanny , Nolly heeft Sarah geleerd om met de olifant te slapen in de namiddag.






* Vorige week was ik wakker geworden midden in de nacht door de sirenes van de politie voor ons deur. Ik hoor ze voor ons appartement stoppen en roepen STOP!!! en dan "please come out with your hands up" daarna was het weer stil. Ben dan weer in slaap gevallen.


* Als ik onder de douche uit kom , dan komt Sarah in volle vaart aangelopen zodat ze mij de handdoek kan aangeven voor mij af te drogen.


* Er is Spaghetti op het menu. Hieronder is het eindresultaat.




* Zaterdag was Sarah naar haar oma geweest. Op dat moment had 1 van onze buren een kinderfeestje. Zijn dochter was drie geworden en wou Sarah uitnodigen. Helaas was ze bij oma. Wat later zitten mijn man en ik op het balkon te genieten van een mooi uitzicht met een lekkere maatlijd van sla,tomaat,ei,garnalen en frietjes met een wiskeysaus erbij. Op dat moment keek ik om en zag ik een jongen van twee, die te gast was bij het feestje, trachtten om over het balkon te kruipen. Ik dacht dat ik een hartstilstand kreeg. Thanda vliegt op en rent naar buiten. Ik zie hem verschijnen op het balkon. Gelukkig was er ook een paar beneden ons die het zag en voorkwam dat de jongen erover zou kruipen. Later in de avond was er veel volk en lawaai van het grote mensen feestje waar alle familie aanwezig was. Het feestje was op een mooi uur afgerond en keerde de rust weer. Het enigste wat ik nog hoorde was het geratel van de flessen die ze bij elkaar aan het zoeken waren.

* Zondag is mijn man met Sarah naar Tembisa gegaan zodat ze met haar neefjes en nichtjes kon spelen. Toen ze terug kwam was helemaal blij en opgelaten. Haar gezicht was helemaal opgelicht hierdoor.
* Gisteren was het super heet buiten maar tegen de avond begon het pikkedonker te worden en kwam de regen met bakken uit de hemel doorspekt met wat lichtspektakel van de bliksems en af en toe kwam er ook een donderslag uitgerold. Zo vlug dat het gekomen is, zo vlug is het ook gedaan. Nolly kan op een veilig en droge manier naar huis.
* Vandaag krijgen we bezoek vandaag van Thanda's oom. Is de broer van Thanda's vader. Hij blijft drie dagen bij ons en dan vertrekt hij weer richting Zimbabwe.

Sunday 13 September 2009

De zoo van Johannesburg

Vandaag is het zondag en gaan we naar de dierentuin. De temperatuurs verwachting is 26 graden. Bij het ontwaken staat de zon al lustig te schijnen. Het belooft een mooie dag te worden. Sarah is al wakker om zeven uur. Maar pas om acht uur glijden we uit het bed. In de keuken was ik Sarah’s kom af zodat ik pap er in kan maken. Saartje komt in de keuken en ziet wat mama doet. Ze gaat meteen naar de kast, opent het en haalt haar doos met pap eruit en geeft het aan mij. Ze is zo een slimme meid en ik vond het zo lief van haar dat ze wist waar haar eten stond. Na het ontbijt maak in een stapel boterhammen klaar voor de lunch in de dierentuin. Nog wat gekoeld water en sla in de koelbox en we zijn klaar om te vertrekken.

Zaterdag zijn we nieuwe kleren gaan kopen voor Sarah en vandaag doen we haar geel kleedje aan. Ze ziet er zo zonnig in uit, echt een lady killer. Op weg naar de dierentuin zien we dat er een marathon gelopen wordt. Thanda heeft spijt dat hij hier niets van wist anders had hij meegedaan.

We hebben de buggy bij en Sarah kruipt er al in terwijl mijn man nog bezig was om het op te zetten. Ik heb haar er uit gehaald en wanneer het klaar was terug in gezet. Ze was opgewonden want ze ging ergens naar toe.

Eenmaal binnen de dierentuin besluiten we van ons vaste patroon af te wijken en de dierentuin in omgekeerde volgorde te bezoeken. Aan de ingang is er veel volk van de marathon en overal staan stalletjes waar ze eten verkopen. Het ruikt lekker, een goeie braai geur.

Het eerst wat we tegenkomen is het beeld van de gorilla. Ik neem Sarah zodat mijn man een foto kan nemen, maar ze heeft te veel schrik van de gorilla dus zet ik haar weer in de buggy. Voor vele dieren had ze schrik, voor andere wist ze niet waar te kijken en weer andere had ik de indruk dat ze wist dat deze niet gevaarlijk waren. Het weer was lekker en we hebben een super dag gehad. We hebben gepiknicked in een rustig deel van de dierentuin waar bijna geen mensen waren. Saartje at het vlees van haar brood en pas daarna at ze haar brood op. De schat.

Nee mama!!! Ik heb schrik van de die grote gorilla. Paps laat me mooie dieren zien.
Papa laat me naar de aapjes kijken en mama poseert met mij voor de giraffen.

De drie stooges (euh giraffen) en een mooi uitzicht op een meertje met pelikanen.

De ijsbeer en de zeehond.

Eenmaal thuis gekomen is Saartje meteen gaan slapen en we konden even ademhalen. Het was buiten bewolkt geworden en we hadden geluk dat we in de voormiddag zijn geweest. Na een gezellig telefoontje van mijn meter relaxen we. Na een paar uurtjes waren we alledrie moe en zijn we om 19u gaan slapen.

Wednesday 9 September 2009

09-09-2009 9:09:09 Happy Birthday

Gisteren was het mijn verjaardag, een heel speciale verjaardag. Dat kun je wel zien aan de titel. En helemaal bijzonder was toen ik aan mijn computer zat en deze datum met tijd zag, 09-09-2009 9:09:09. Toen werd het helemaal speciaal. Daarna heb ik twee leuke e-cards gekregen. Eentje van mijn ouders en een van mijn vroegere buurvrouw Lizie.


Mijn man is dinsdag tot 12 uur ’s nachts opgebleven om Happy Birthday te kunnen zeggen. Hij zei daarna dat hij dit niet had moeten doen want nu heeft hij niet genoeg geslapen. Sarah is al vroeg wakker en houd ons gezelschap op het bed terwijl wij nog na liggen te soezen. Om half negen staan we op. Thanda gaat met Sarah extra brood halen terwijl ik Sarah’s pap maak.

Natuurlijk was ze er niet mee eens toen ze weer binnen moest komen. De pap heeft de juiste temperatuur en ik zet haar in haar stoel. Net als ze begint te eten komt Nolly binnen. Intussen is mijn man ontbijt aan het maken. Croque Monsieurs voor de jarige. We eten ons ontbijt op het terras, lekker in het zonnetje. Daarna ga ik naar de computer om nog even een korte chat te doen met mijn ouders voordat we vertrekken naar de Walter Sisuslu Botanical Garden.

Nog even alles klaarmaken voordat we vertrekken. De koelbox bestaat uit: mini hamburgers, sla met kerstomaten, komkommer, salade ui, geraspte worteltjes en paprika. Ik neem ook nog ham mee voor op de broodjes te leggen die ik gekocht heb. Dan nog een stukje verjaardagscake en twee appels. Natuurlijk kan een lekkere drink ook niet ontbreken.


We vertrekken naar het park maar we zijn nog niet halverwege of mijn denkt aan zijn portefeuille, die hij thuis vergeten is. In zijn portefeuille zit zijn studenten kaart en zou ons korting kunnen geven bij de ingang. Dus wij weer terug naar huis. Weer thuis, zoeken Nolly en ik naar de portefeuille, terwijl mijn man een pak ijs gaat halen om het eten in de koelbox te koelen. Na een lange zoektocht vinden we het eindelijk en kunnen we vertrekken.

Na een lange rit zijn we bij het park aangekomen en parkeren we onze auto netjes in de schaduw en dicht bij de ingang. Er zijn niet veel auto’s aanwezig, het is ook midden in de week. Volgens het park ontvangen ze per maand zo een 7000 bezoekers. Het park zelf is 300 hectare groot en bestaat uit zowel gemodelleerde als natuurlijke grasvlakte gebieden.De natuurlijke vegetatie van het gebied wordt ook wel " Rocky Highveld Grassland” genoemd en bestaat uit een mozaïek van weide en savanne, met dichte struiken in de kloof en langs de rivieren. Voor meer informatie kan je op deze site terecht: Walter Sisulu Botanical Garden


De koelbox is door het ijs loodzwaar. In mijn andere hand hou ik het brood en de handdoeken vast. Na betaling gaan we op zoek naar een plekje, en na vele sproeiers te ontwijken vinden we een perfecte plaats. In onze zoektocht zijn we ook nog een lokale held tegen gekomen die rustig stond te grazen, de schildpad. We spreiden onze badlakens uit in de schaduw van de boom en vleien ons neer. De schoenen gaan uit en we genieten van het uitzicht dat het park ons biedt. We zitten in het andere deel van het park, bereikbaar via een bruggetje dat over een rivier loopt. Daar zagen we vogel nestjes hangen en was een geel vogeltje bezig met het nestje klaar te maken voor de kroost.



Links onder nestje met geel vogeltje en tweede foto: Uitzicht gezien van onze ligplaats


We hebben lekker gegeten en liggen nu bij soezen en te genieten van de stilte en het warme weer. Af en toe werden we bezocht door de vogeltjes. Er waren heel weinig mensen die voorbij kwamen. Meestal zagen we geen mensen en was het superstil. Het was gewoon een zalige verjaardag.






Rond drie uur besluiten we naar de Witpoortjie waterval te gaan en vandaar uit terug naar huis. Bij de waterval gekomen genieten we van het klaterend water en nemen we ook wat foto’s. Via een andere weg wandelen we weer naar de uitgang. We wandelen rustig en praten met elkaar, totdat ik een kledder water over me heen krijg van die sproeiers. Natuurlijk had mijn man dat gezien en moest hij lachen. Maar ik heb mijn wraak gekregen toen hij ook een kledder water over zich heen kreeg van de volgende sproeier.




Onderweg maken we nog even een kleine detour naar de dam en het vogel paradijs waar een schuilhut is gemaakt zodat je ongemerkt vogeltjes kunt bespieden. Het heeft wel iets om in stilte naar de natuur in actie te kijken. Het gaat hier om Sasol vogeltjes.



Uitzicht over de dam en vogeltjes die hard bezig zijn aan hun nestjes.

Rond vijf uur waren we thuis en helemaal uitgeput. Wat goed lucht toch kan doen. We zaten zo vol nog van onze picknick dat we niets meer hebben gegeten. We hebben alleen maar voor Sarah eten gemaakt. Daarna aten we nog de verjaardagstaart met veenbessen en appel. Dat was heel lekker. Sarah sliep al om 19u en mijn man volgende Sarah’s voorbeeld. Ik kijk nog wat televisie en rond 20u kreeg ik nog een telefoontje van mijn ouders die me een fijne verjaardag wensten Het was negen uur toen ik in bed crashte en Sarah in haar eigen bed te slapen legde. Op dit uur was het nog snikheet dus hebben we alleen 1 dekbed op ons liggen. Slaap lekker.

Tuesday 8 September 2009

Free State: Vaal dam

Het is de eerste keer in twee jaar dat we echt buiten Johannesburg zijn geweest. We besloten vroeg in de morgen om er op uit te gaan. Dus alles moest vlug vlug gemaakt worden en ingepakt worden. Intussen hebben we nog een chat met mijn ouders.

De picknick mand word gevuld met een doos sla,zalm en komkommer. In een andere doos zit tomaat en nog een ander kleine doosje is gevuld met vier gekookte eitjes. Daarbij nog een doosje aardbeien en dan word de rest gevuld met ijs om alles koel te houden. De thermofles is gevuld met banaan-aardbeien milkshake en gaat ook in de cooler picknick mand. In de andere koelbox gaat het Frans brood, mayonaise en appels. Nu nog de borden , glazen , bestek en handdoek inpakken en we zijn klaar om te gaan.

We moeten nog even Latanya (3) oppikken ( dochter van mijn man's neef) en zo vertrekken we naar de Vaal. Sarah en Latanya hebben beiden een lollie gekregen voor de reis. We rijden door dor landschap en op een bepaald moment waren we in "the middele of nowhere" aan het rijden. We zijn bijna al een uur onderweg. Latanya begint te wenen en zegt dat ze honger heeft. Dus we stoppen even en ik duik even in de koelbox om brood uit te halen. Ik geef Latanya en Sarah een stukje brood. Daarna viel Latanya in slaap. Uiteindelijk arriveren we bij de Vaal en moeten we nog alleen een plekje zien te vinden om te crashen. Intussen had ik ook al honger gekregen.

Vrijstaat huisvest overigens diverse goud- en steenkolenmijnen. De provincie gedijt op het 1000 tot 1500 meter hoog gelegen Zuid-Afrikaanse hoogplateau en bestaat uit gebergte en weidse grasvlakten. De provincie ligt bezaaid met belangrijke dammen, zoals Sterkfontein, Vanderkloof, Gariep en Vaal, die tot de grootsten van het land behoren. Zij werden vooral gebouwd voor de irrigatie, maar de Vaal Dam levert ook water aan de provincie Gauteng.

Het benodigde water wordt verzameld door de indrukwekkende Vaal Dam met een reservoir van 300 km². Hij vormt niet alleen een grens met Gauteng, maar voorziet die provincie eveneens van water. Vaal Dam is het Mekka voor watersportliefhebbers. In de omgeving is ook het raften mogelijk en wie dat wenst kan zijn handigheid in het kanoën aantonen.



Eindelijk vinden we een plaats maar moeten we wel R50 inkom betalen. We bezetten de laatste boom waar nog schaduw is en zitten lekker dicht bij het water. Maar ook niet te dicht. De koffer wordt geopend, de handdoek uitgespreid en eten word geserveerd.





Saartje eet niet veel en ook Latanya niet. Daarna spelen ze met de ballen die we mee hadden gebracht. Mijn man is zo goed in spelen met kinderen. Sarah en Latanya hadden veel plezier. Zelfs Sarah was over ijverig met de borden bezig en schoonmaken. Na een tijdje wou Latanya auto rijden, dus zet mijn man ze achter het stuur. Dat levert een mooie foto op.



Rond half vijf pakken we onze biezen en rijden we weer naar huis. Onderweg slapen ons twee kleinste spruitjes. Uitgeput van het spelen en de frisse lucht. Latanya was verdrietig toen ze weer thuis was. Het was een leuke dag voor haar, weg van de betonnen muren en straten.

Sunday 30 August 2009

Wat een heerlijke dag

Vrijdag is de broer van Thanda’s vader gekomen. Hij was pas om 8 uur ’s avonds hier omdat hij tot vier uur heeft moeten werken.

Zaterdag hebben we een lekker ontbijt. Ik maak voor iedereen een Crocque Monsieur maar dan zonder de ham. Later op de dag gaan Thanda en zijn nonkel op bezoek bij zijn kinderen. Dus zit ik een paar uurtjes alleen met Sarah. Omdat het zo lekker warm is besluit ik met haar op de parking te spelen. Het is lekker warm in de zon. Ze speelt met de bal en ze loopt rond. Ze krijgt het zelfs voor elkaar om in het washok te gaan en de deur achter zich toe te trekken. Natuurlijk was de deur nu gesloten en moest ik op deuren gaan kloppen om de sleutel te vragen. Pas bij de derde keer had ik geluk.
Bij flat nummer 8 woont een vader met zijn drie jarige dochter Tamara en vriendin. Hij heeft de deur voor mij opengemaakt. Intussen was Saartje lichtjes in paniek omdat ze mij niet zag en zij de deur niet kon openmaken. Ze was blij om me te zien en ook heel blij om er uit te zijn. Van mijn verre buur heeft ze dan ook snoepjes gekregen voor de schrik. Sarah speelt met Tamara tot het donker wordt en tijd is om naar huis te gaan. Natuurlijk was Sarah daar niet mee eens.


Zondag is weer een mooie en warme dag. Vandaag vertrekt zijn nonkel weer naar huis. Ik maak een lekker zondag’s ontbijt. De tafel wordt rijk versierd met wentelteefjes, rozijnenbroodjes, aardbeienjam, boter en verse aardbeien. Het was een feestelijk aanzien en het was ook zeer lekker. Nadien maken mijn man en zijn nonkel een wandeling buiten met Sarah. Om twee vertrekt de nonkel.
Na aflevering moet mijn man samen met zijn neef naar een belangrijke meeting. Zijn neef gaat trouwen en volgens hun cultuur moeten ze een bruidschat betalen. De regels zijn ook dat je conform moet kleden voor deze onderhandeling. Ze moeten beslissen hoeveel hij moet betalen. Het enigste nadeel is dat deze onderhandelingen 150km ver plaats vinden.
Intussen ga ik met Sarah naar het park zodat ze wat in de gezonde warme buitenlucht kan spelen. Je ziet dat de zomer in het land is want er is veel volk. Mensen met honden en kinderen , sommige mensen picknicken op het gras.
Mijn man was pas om 8uur ’s avonds thuis. Het was een zeer vermoeiende dag voor ons beide.

Thursday 27 August 2009

Zon, zon, zonnetje

De zomer is aantocht en vorig weekend hebben we ook extra van de zon genoten. Lekker op het terras zitten in de zon terwijl Sarah haar middagdutje doet. Gewoon relaxen en naar het mooie uitzicht staren. Sandton in de verte en de heiige bossen in de verte, achter Sandton. En net onze straat over staat een boom in volle bloei. Mooi roze bloemetjes dat jou vertellen dat de zomer werkelijk aankomt en dat de huidige winterse toestand bijna tot het verleden behoort.



Sarah heeft drie uur en half geslapen. Na dat Sarah wakker was ging mijn man even naar Norwood terwijl ik met Sarah naar de grote balkon trok , waar ze lustig kon spelen. Ik had haar ballonen meegenomen en eentje waar ze mee kon oefenen.


Het is nu woensdag en Sarah is een beetje ziek. Al vorige nacht was ze al een beetje onrustig. We hebben haar kunnen sussen en is ze weer diep in slaap gevallen. Maar vannacht was het erger, met haar lopende neus....werd ze om de haverklap wakker en hebben we beiden niet zo goed geslapen.


Maar dat is alleen ’s nachts , want gisteren zat ze doodleuk met de kranten te spelen, alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Het was wel grappig want elke advertentie was ze aandachtig aan het bestuderen. Als je niet beter wist , zou je denken dat ze aan het lezen was.





Gisteren om 20u werd er aan de deur geklopt. Het is Uather, de congiërge. Hij vroeg of hij bij ons naar de voetbal kon kijken aangezien zijn vrouw en kinderen naar iets anders keken. Mijn man en Uather trokken naar de andere kamer en gingen voetbal kijken op de kleine tv. Natuurlijk ons nieuwsgierig Saartje trottelde er achteraan. Nieuw bezoek en veel interessanter dan met mama spelen.