Nieuws uit Johannesburg

Nieuws...nieuws....nieuws.... uit Jozie

Gisteren was ik ziek naar huis gegaan en je voelt je al niet beter als het weer grijs is en het regent. Bij thuiskomst ben ik dan ook meteen op bed gaan liggen. Mijn echtgenoot kwam even bij me zitten en we babbeleden wat over van alles en nog wat. We hadden het over auto's en toen vertelde mijn echtgenoot dat onze verre buur iets mee heeft gemaakt. Onze buur bracht gisteren zijn vriendin naar huis. Terug richting huis werd hij gehijacked door criminelen. Ze namen hem mee naar een verre uithoek en dumpten hem. Daarna gingen ze met zijn dure BMW ervan door. Als jouw dit gebeurt hier in Johannesburg mag je al heel blij zijn dat je het overleeft.

Vandaag hoorde ik ook dat het rond Roodepoort en die omgeving het zo verschrikkelijk gestormd heeft dat op bepaalde plaatsen ondergelopen was met water. Dit is evenwel niet de eerste keer dat ze daar last van hebben. Mijn collega Hennie zei zelfs dat er twee meisjes vermist zijn. Het moet je maar gebeuren en heel erg voor de ouders.

Sarah was weer in een goede bui gisterenavond. Net voor het slapen gaan gaf ze me een kusje op de lippen. Ach hoe lief he. Alhoewel ze vannacht twee keer wenend is wakker geworden. Enfin ik heb zelf niet zo lekker geslapen en ik was dan ook om 5u weer wakker.

Woensdag 25 Februari 2009

Vanmorgen ging de wekker weer om 5u30. Tijd om op te staan, eten klaar te maken en naar het werk te rijden. Ik was bijna bij IBM toen ik zag dat iemand een verkeerslicht heeft omver gereden. Op dat moment was ik aan het luisteren naar het nieuws. Een moeder en haar vierjarig kind hadden een ongeluk. Toen ze aankwamen in het ziekenhuis weigerden ze hen te behandelen. Ze moesten maar naar een ander ziekenhuis gaan waar ze het kind beter konden behandlen. Door deze actie was het kind overleden. Nu worden de mensen die hen geweigerd hebben aangeklaagd. Ze gaan ook regels invoeren dat ze de slachtoffers eerst stabiliseren voordat ze naar een ander ziekenhuis worden gebracht. Spijtig genoeg heb ik zulke verhalen ook gehoord in Belgie.

Sarah was gisteren weer schattig. Ze kan al wat woorden verstaan. Als mijn echtgenoot zegt zit dan gaat ze werkelijk ook zitten. Onze nanny ging gisteren naar huis en ik ben samen met Sarah tot aan de poort gegaan. We rond ons gebouw een hek staan dus wanneer onze nanny buiten stond keek ze door de spijlen naar haar en zei telkens bye naar haar. Was zo lief en grappig om te zien. Nadat onze nanny weg was ging ze op verkenning. Trappen op (zonder hulp) en trappen af met hulp. Dan boven op de gallerij kwamen we de nieuw buren tegen die zelf een twee jarige dochter hebben. Maar ze staren naar elkaar en verder doen ze niets. Het wordt stilaan donker een we gaan naar binnen waar mijn echtgenoot verder met Sarah speelt terwijl ik het eten maak. Op een bepaald moment vraagt hij Sarah om papa een kusje te geven. Ze geeft er eerst eentje op zijn neus en dan op zijn been. Zo lief om te zien en je ziet dat ze gelukkig is.

24 Februari 2009

Het is weer grijs en fris vandaag in Johannesburg. In het weekend was het weer beter en warmer. In dat weekend heb ik mijn digitaal kunstwerk afgemaakt. Ja het is een kerstman en ja kerstmis is voorbij maar.... ik ben met dit kunstwerk begonnen voor kerstmis. Maar doordat het druk werd en ook soms geen zin had om er aan te werken is het pas drie maand na datum pas af. Hier is de link als je het wil zien. Santa Claus

Sarah is dat weekend ook erg energetisch geweest. Toen mijn man 's avonds mijn dochter een warm slaappakje wou aandoen was zijn aandacht niet op Sarah....met gevolg dat ze van het bed sprong en met haar hoofd tegen de kast belandde. Gelukkig had ze drie bolstaartjes die het wat verzacht hebben en na een minuut was ze weer energetisch aan het rondspringen. Toch was ik er niet zeker van en heb tijdens de nacht een aantal keer opgestaan om te zien of nog alles oke was. Zondag was weer een mooie dag en ook een mooie dag voor Sarah om weer eens kattekwaad uit te halen. Ze heeft alles uit de kast gehaald en is er zelf in gekropen. Zie onder het resultaat en geef ook aandacht hoe ze kijkt naar ons....

De onderste foto's zijn van een paar dagen geleden. Sarah blij dat ze eens op gras kan lopen en spelen.

19-02-2009

Vandaag is het weer een dag zoals andere. Nog steeds wacht ik op uitslag van de tests. Sarah heeft gisterenavond geravot op ons parkeerplaats. Er waren nog andere kinderen buiten. Ze vond het wel leuk om rond te dabberen en natuurlijk mama er achter aan om toe te zien dat ze niet valt of ergens gaat waar ze niet mag komen. Een buur kwam juist buiten en maakte met thanda een babbeltje. Ze gaf Sarah een stuk chocola. Een beetje te groot voor haar en nog niet aan te raden aangezien ze haar tandjes door krijgt. Ze heeft zichzelf erg moe gemaakt en was het voor ons ook een makkie om haar in bed te leggen. Wat heen en weer geschuif en armen langszij valt ze in slaap. Later zijn we nog eens opgestaan om de dekens erop te leggen en de muskieten net over haar box te draperen. Vannacht was alles stil en werden we niet opgeschrikt door mensen die het niet nauw nemen om stil te zijn. Vanochtend ben ik dan om vijf uur wakker geworden en ben dan opgestaan. Het heeft toch iets om zo vroeg door de straten van Johannesburg te rijden. Ik heb bijna overal groen licht en arriveer ook vroeg bij IBM. Straks is het weer naar huis rijden om kwart voor twee en eenmaal thuis kan ik weer dingen doen die ik wil doen. Onze nanny is dan bezig met Sarah, meestal gaat ze dan om die tijd in bad. Sarah houdt van het water net als haar mama. Ik denk dat ze een echte water rat wordt.

Hallo luitjes,

Gisteren heb ik een blogje gemist maar dat komt omdat ik ziek thuis was. Sinds kerst worstel ik met een nier infectie. Als het goed is zou vandaag de dokter bellen met het resultaat. Ik hoop maar dat ze goed nieuws brengt. Verder was gisteren een rustige dag. Mijn dochter Sarah hing weer de deugeniet uit, kasten openen en alles eruit halen....op zetels klimmen...een echt avontuurlijk dochtertje. Voor de rest is het rustig hier in Johannesburg. Gisterenavond zijn we bijna letterlijk uit ons bed geschud. De muziek was zo hard gezet dat zelfs Sarah er van wakker werd. Normaal slaapt ze zelfs door onweer heen. Het is nu grijs en fris buiten, het regent nog net niet. Straks ga ik samen met mijn collega op werkbespreking.

Bye, bye for now.

Sarah

Zondag hebben we een hele drukke dag gehad. Lakens wassen en andere. Het is lang geleden dat we nog iets leuks gedaan hebben in het weekend. Meestal komen we er niet aan toe. Sarah, mijn dochter was vol energie. Ik heb wat buiten gezeten met haar. Ik had haar op een van de tuinstoelen gezet op ons balkon. Ze had het heel erg naar haar zin. Tegen de avond aan ben ik gaan koken. Op het menu stond: sla met maiskorrels, walnoot, tomaat, ei en rauwe ui en macaroni met kaas en kip in een marinade. Mijn echtgenoot vond het super en heeft alles opgegeten. Natuurlijk was mijn aanrecht een regelrechte puinhoop. Toen Sarah in de keuken kwam zag ze een lepel op het bord liggen. Niemand was in de buurt toen het volgende gebeurde...Sarah neemt de lepel en toen kwam heel het bord naar beneden...in scherven op de grond. Ze was er zo van geschrokken dat ze begon te huilen. Gelukkig had ze niets. Hier wat foto's van Sarah.

Nieuws vanuit Johannesburg

Hoi, hoi, hoi

Wat nieuws vanuit het verre Zuid-Afrika.Het is nu half 10 en het is 23 graden binnen. Ik woon hier nu vier jaar in Zuid-Afrika en ik moet zeggen dat ik meer heb mee gemaakt dan toen ik in Belgie woonde. Momenteel wonen we nu in Houghton, de meest dure buurt in Johannesburg. Maar binnenkort gaan we verhuizen. De reden is omdat tijdens de nacht mensen zoveel geluid maken dat je er van wakker wordt. Neem nu vannacht om 12uur was er iemand aan het bellen aan de parlefoon, niet alleen bij ons maar ook bij andere. Zijn vriend was aan het wachten in de auto langs de kant. Toen kwam er een politiewagen langs en zette meteen de zwaailichten op. De politieagente stapte uit en vroeg aan de bestuurder om zijn lichten op te zetten en zijn auto te verzetten. Dat deed hij ook. Intussen heeft mijn echtgenoot de parlefoon afgehaakt zodat diegene die aan het aanbellen was bij iedereen niet de baby wakker maakte. Je zeggen dat het niets bijzonders is maar dit gebeurt nu al twee weken dat ze ons wakker houden in midden van de nacht. Enfin morgen kom ik met sterkere verhalen.