Het is onze tweede dag in ons groot appartement. Wij ontbijten heerlijk op het terras met aangeboden en zelfgemaakte marmelade van het appartementcomplex. Margate baadt in de ochtend zonnestralen en in de verte zien we al mensen het strand af wandelen, genietend van de morgen. Er is zelfs iemand in de weer met een metaaldector, op zoek naar verloren gewaande schatten
Voordat we een bezoek brengen aan de Oribi Gorge, gaan Thanda en Sarah familie bezoeken die in de buurt wonen. Dus zit er voor mij niets anders op dan te zonnen op het terras. Lekker rustig met de rollende zeegolven op de achtergrond, relax....genietend...hmmm....zalig...
Na een uurtje zijn ze terug en maak ik onze picknick klaar om mee te nemen. Onderweg naar onze bestemming in het binnenland, komen we veel schoolkinderen tegen. Ik kon niet zeggen of ze van school kwamen of naar school gingen. Op een bepaald moment eindigt de asfalt weg en wordt vervolgd door een zandweg. We stoppen langs de weg en vragen of dit de juiste weg is naar Oribi Gorge. Het blijkt inderdaad zo , dus met volle moed betreden we de zandweg. De weg voert ons door plantages van suikerriet en het is machtig om te zien. Soms kan de verbeelding een tijdelijk illusie creëeren, ik waande me even in het midden van nergens, ergens een afgelegen plaats in Afrika. Eindelijk zien we weer de verharde weg en zijn we weer op volle snelheid.
We zien glimpsen van de Oribi gorge als we de bochtige weg naar beneden gaan. Aangezien het tijd is om te lunchen stoppen we in een inham waar wat tafels en banken stonden om te lunchen. Overschot van de koude pasta van gisteren wordt boven gehaald. We worden getrakteerd op de roep van een baviaan naar zijn soortgenoten. Boven in de lucht vliegt een een machtig Kroon Arend. Mijn man heeft geprobeerd een foto van te nemen maar is er uiteindelijk in geslaagd alleen blauwe lucht te fotograferen. Sarah is in haar element en loopt vrolijk rond, maar ik moet extra op haar letten omdat we heel dicht bij de afgrond zitten. Natuurlijk moet mijn man er een schepje boven op doen om af te dalen in de afgrond en heb hem terug geroepen. Het is nu niet de tijd om gevaarlijk te doen.
Als we op de bodem van de Gorge komen, rijden we een brug over dat uitzicht geeft op een rivier. Juist na de brug is er een plaats om te parkeren. We gaan op onderzoek uit en exploreren de rivier. Van hier uit hebben we een machtig uitzicht op de bergen die boven ons uit torent.
Op weg naar huis rijden we weer op de zand weg en we zien onderweg dat iemand een ongeluk heeft gehad. Mijn man zegt: waarschijnlijk omdat deze chauffeur geen ervaring had met het rijden op zandwegen en te snel reed. De auto stond met zijn snuit naar de weg toe en het grappige was dat de auto zich aan de andere kant van een diepe sloot bevond en midden in het rietveld was belandt. Er stond al een politie wagen bij het ongeluk en een tweede stopte net als we voorbij rijden.
Als we terug op de asfalt weg rijden passeert (van de andere kant) een motorijder met bijrijder op hoge snelheid langs ons en we dachten...die heeft haast. Natuurlijk heeft die haast...nog geen paar seconden later passeert een politie auto met gloeiende sirenes...in achtervolging...yehhh...lijkt wel een acitie film hier in Margate.
Terug in het appartement maken we ons op om de resterende tijd te vertoeven op het strand. Sarah geniet van het zand. Papa gaat even een wandeling maken langs het strand. Intussen maak ik kleine zandkastelen met Sarah. Bij zijn terug komst graaft hij een diep gat en legt hij Sarah erin. Ocharme, ze wist niet wat haar overkwam als hij zand over haar kieperde. Na twee uurtjes wordt het
kouder en gaan we weer naar ons appartement en genieten nog van de rest van de avond.
No comments:
Post a Comment