Na bijna drie maanden in Zuid-Afrika te hebben verbleven, heeft mijn moeder een bijzonder gedichtje hierover geschreven.
De Zuid-Afrikaanse nachten zijn zwoel
en duizende lichtjes pronken aan de hemel
in het ochtendglore hoor je...
de Afrikaanse vogeltjes kwelen
en dan komt de zon tevoorschijn
in een heldere blauwe lucht
en geeft je de eerste warme stralen
van die dag
de bloemen en bomen zijn heel apart
en zo voel je en ruik je
dat je in Afrika bent
Heb nu al heimwee naar
al dat moois door God geschapen
dank je voor alles
Geschreven door: Myriam Hadderman
© Copyright 2010
No comments:
Post a Comment